Historia

Historia przedsiębiorstwa NORBLIN sięga 1809 roku, kiedy to brązownik Wincenty Norblin zakłada zakład brązowniczy na Starym Mieście w Warszawie.

W tym czasie zakład produkuje m in.: okucia powozów uprzęży dorożkarskiej, zdobienia zbrojów – szczególnie wojskowych, zdobienie kościołów i komnat takie jak: zegary, świeczniki, kandelabry, statuy i kałamarze. W połowie XIX wieku umiera Wincenty Norblin, a zakład przejmuje jego syn Ludwik
i ok. 1865 r. zawiązuje spółkę ze złotnikiem Teodorem Wernerem, której przypieczętowaniem jest ślub siostry Ludwika z Wernerem.

W 1893 r. Zakłady Norblin i S-ka wykupują fabrykę Braci Buch, przenosząc się na ul. Żelazną w Warszawie i zmieniając firmę na Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych pod Firmą Norblin, B-cia Buch i T. Werner. Wraz z przenosinami, rozszerzeniu ulega zakres podstawowej produkcji, którą stanowią wyroby galanterii z plateru tj. lichtarze, cukiernice, koszyki, wazony oraz przedmioty kultu religijnego o produkty walcowni blach, rur i drutów.

W 1914 r. w związku z wybuchem I Wojny Światowej fabrykę ewakuowano do Rosji.
To co pozostało – rozgrabili Niemcy.

W 1918 r. – zaraz po wojnie – fabryka wznawia produkcję i szybko odzyskuje swoją pozycję na rynku. Zakład poszerza produkcję o oddział amunicji karabinowej. W 1921 r. Spółka kupuje dwustu hektarową posesję po zdewastowanej przez działania wojenne Walcowni Metali w Osinach k/Głowna pod Łowiczem.

W 1927 r. Spółka Akcyjna Fabryk Metalowych pod Firmą Norblin, Br. Buch i T. Werner zatrudnia w Warszawie i w fabryce w Głownie, łącznie ok. 1,8 tys. robotników. Fabryka produkuje m.in. wyroby platerowane, rury, pręty, druty, pierścienie i paski prowadzące do pocisków artyleryjskich, przewody linowe, złącza do lin i drutów teletechnicznych, amunicję karabinową, płaskowniki, krążki do bicia monet, blachę miedzianą pelenitową do kotłów parowozowych, blachę miedzianą zwykłą, blachę mosiężną, z białego metalu oraz srebrną, krążki mosiężne do wyrobu łusek artyleryjskich oraz różnego rodzaju taśmy metalowe.

Dynamiczny rozwój trwa aż do wybuchu II Wojny Światowej. W trakcie jej trwania Niemcy praktycznie likwidują fabrykę – demontują większość maszyn i wywożą do Rzeszy.

W 1945 r. to co zostało z Zakładu, upaństwowiono i zmieniono jego nazwę na Walcownia Metali Warszawa.

Fabryka działała na ul. Żelaznej 51 w Warszawie aż do 1982 r. Pod koniec lat 70 XX wieku rozpoczęto budowę nowych hal i innych budynków fabrycznych na warszawskich Bielanach przy ul. Palisadowej 20/22. Ostatecznie w 1982 r. całą produkcję przeniesiono na Bielany. Zmiany ustrojowe po 1989 r. pozwoliły w 1991 r. powrócić Spółce do historycznej nazwy – z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego Walcownia Metali Warszawa powstaje NORBLIN S.A. Produkcja metalurgiczna trwa aż do 2001 r.

Poza podstawową produkcją przemysłową zakłady NORBLINA wytwarzały także wartościowe prace artystyczne. Wśród licznych dzieł wykonanych w zakładach NORBLINA na szczególną uwagę zasługuje pomnik Mikołaja Kopernika, wykonany z brązu – projektu Bertela Thorvaldsena, który stoi przed Polską Akademią Nauk.

Od 2004 r. NORBLIN zmienił profil swojej działalności, nastawiając się głównie na działalność inwestycyjną i kapitałową.